Wyspa Lombok jest popularnym miejscem dla surferów i miłośników plaż, ale nie tylko! Trekking na Rinjani jest zdecydowanie punktem wartym rozważenia, bo dzięki urokowi jeziora kraterowego jest uznawany za najpiękniejszy wulkan Indonezji. Podzielę się z wami moimi doświadczeniami i opowiem wam o możliwościach wejścia na Rinjani.
Trekking na wulkan Rinjani – jakie są opcje?
Dla mnie Gunung Rinjani był najtrudniejszym z wulkanów indonezyjskich, na które się wspięłam. Najłatwiejsze były Bromo oraz Ijen, trudniejszy Mount Merapi, na który wchodziłam nocą. Trekking na wulkan Rinjani jest wymagający, dlatego też zdecydowałam się na opcję dla leniwych: czyli zrezywgnowałam ze wspinaczki na szczyt, tylko doczłapałam do krateru.
Przede wszystkim musisz wiedzieć, że są dwa punkty wejścia na Rinjani: w miejscowościach Senaru i Sembalum. Najczęściej turyści planujący wejście na szczyt zaczynają od Sembalum, a ci, którzy chcą dotrzeć tylko do krateru – od Senaru. Wejście od strony Senaru jest najłatwiejszą opcją, więc jeśli nie jesteś doświadczony w górskich wędrówkach, a bardzo chcesz zobaczyć krater, to jest to opcja dla ciebie.
Dostępnych jest kilka pakietów: od najkrótszego trwającego 2 dni do najdłuższego – 4 dni. Trekking, który zawiedzie Cię na szczyt trwa 3 dni, podczas których zobaczysz wschód słońca na Rinjani i zejdziesz do jeziora w kraterze. Dłuższa wędrówka – 4 dni jest nieco wolniejsza, bo można łowić ryby nad jeziorem i trochę wypocząć.
Trekking, który trwa 2 dni, zaczyna się od Senaru i prowadzi do krateru. Na szczyt i z powrotem są 2-dniowe pakiety, ale to gonitwa tylko dla doświadczonych piechurów.
W Senaru jest mnóstwo agencji, które oferują powyższe pakiety. Opcje są różne i czasami obejmują odbiór z lotniska, zakwaterowanie w Senaru i transport z powrotem. Opłata zawiera przewodnika, tragarzy noszących wszystkie niezbędne sprzęty, jedzenie, namioty, materace, sprzęt do gotowania. Nie będę mówić o cenach, bo są tak różne, że głowa mała. Jednak najlepiej jest się targować na miejscu.
Czy można wejść na Rinjani na własną rękę?
Do Parku Narodowego Gunung Rinjani można również udać się samemu. Jeśli masz własny namiot i śpiwór oraz zabierzesz prowiant nie ma żadnych przeciwwskazań. Ścieżka jest jedna, więc ciężko się zgubić, a rozbić namiot można gdzie się chce.
Wejście na Wulkan Rinjani – moje doświadczenia
Wybrałam pakiet 2 dniowy z nocą i wschodem słońca na skraju krateru. Zaczęliśmy wędrówkę wczesnym rankiem. Ja i mały plecaczek, przewodnik sztuk jedna i tragarze niosący cały ekwipunek, sztuk dwie. Przygotowywanie posiłków miało miejsce w drodze, podczas przerw, więc na głód nie mogłam narzekać. Wszystko było dobrze zorganizowane. Wejście na Rinjani było dość łatwe aż do ostatniej części, kiedy wyszliśmy z lasu. Ten odcinek był dość trudny, ponieważ skały wulkaniczne były śliskie, a zbocze strome i męczące.
Po około 7 godzinach dotarliśmy do krateru. Po południu jest zazwyczaj pochmurnie, więc widoki są rezerwowane na poranek. Dookoła było mnóstwo namiotów i innych turystów.
Przyszedł oczekiwany poranek. Czekanie aż promienie słońca uderzą w jezioro było dość ekscytujące, a widoki niesamowite. Uczucie, jak mały jest człowiek w obliczu ogromnego jeziora i wulkanu było przytłaczające. Siedziałam tak, wpatrując się w ten krajobraz ponad godzinę. Promienie słońca padały coraz dalej i dalej zmieniając kolor jeziora. Cudowne doświadczenie.
Po 8-9 rano zaczęliśmy wracać. Poszło dość szybko, oprócz śliskiej części na górze. Po powrocie do Senaru, około 13-tej, byłam tak zmęczona, że nie żałowałam wyboru 2 dniowego pakietu. Z perspektywy czasu jednak czuję niedosyt i mam nadzieję, że będzie jeszcze następny raz na wejście na Rinjani!
Małpa zajada resztki po kempingu.
Masowa turystyka i syf na szlaku
W związku z tym, że jest tylko jeden szlak, a ilość turystów spora, robi się tłok jak na Tarnicy. Tym bardziej, że na każdą osobę przypada przynajmniej jeden tragarz. Oprócz indywidualnych turystów są też grupy zorganizowane. Możecie sobie zatem wyobrazić, że w górę i w dół przemieszcza się cała armia.
Ilość śmieci po drodze jest przerażająca. Spośród wszystkich wędrówek górskich jakie odbyłam w Indonezji, tu było apogeum syfu. Mimo, że za wejście do Parku Narodowego płaci się słono, szlak rzadko jest sprzątany. Oprócz ludzi śmiecących na szlaku, najwięcej odpadków pochodzi od przewodników i tragarzy gotujących po drodze. Niektórzy z nich zbierają śmieci, inni nie. Resztki organiczne są wyrzucane gdziekolwiek dla małp i innych zwierząt. Jak to wygląda?
Ścieżka jest pełna plastiku i nieprzyjemnego zapachu z rozkładających się organicznych resztek. Po drodze nie ma toalet, więc możecie sobie wyobrazić, że gówno jest wszędzie, bo i tłum przedzierający się codziennie przez szlak jest ogromny. Przybywasz by cieszyć się przyrodą, a tu tylko smród i potykasz się o śmieci. I to jeszcze co niektórzy są tak zdesperowani, że nie idą w krzaki tylko zostawiają Pana Papierzaka na ścieżce.
Jeśli muszę skorzystać z agencji organizujących trekking, staram się wybierać te dbające o środowisko. Miałam świetne doświadczenie podczas trekkingu w dżungli Sumatry z eco agencją i szukałam takiej również na wejście na Rinjani. Znalazłam agencję w Senaru, zajmującą się organizacją wypraw. Ich ideologia na stronie wydawała się bardzo pro-ekologiczna, jednak rzeczywistość okazała się być zupełnie inna.
Co sprawia, że jest to agencja ekologiczna? Obserwowałam wszystko podczas wędrówki i w końcu zdecydowałam się zapytać. Powiedzieli mi, że po biwakowaniu czy gotowaniu nie wyrzucają plastikowych śmieci w krzaki, jak inni, tylko je zabierają ze sobą… Padłam. Przez całe życie myślałam, że to normalna rzecz, którą powinni robić wszyscy ludzie, zbierać za sobą śmieci po biwakowaniu. Okazuje się, że 99% Polaków jest eco-friendly. Czy to oznacza, że ci pozostali to małpy? Absolutnie nie. Oznacza to, że standardy i zwyczaje w Indonezji znacznie się różnią od tego, do czego przyzwyczajony jest świat zachodni.
Po trekkingu na Rinjani rozmawiałam z właścicielem. Oczywiście nie powiedziałam: człowieku to bzdura, że jesteście ekologiczni. Rozmawiałam grzecznie, starając się zainspirować do nowych działań. Co więcej powiem, że nadal będę popierała pro-ekologiczne inicjatywy nawet wtedy, gdy definicja „bycia ekologicznym” jest diametralnie różna. Dlaczego? Więcej turystów będzie zainteresowanych ekoturystyką, więcej agencji przejdzie na turystykę przyjazną dla środowiska. W ten sposób normy będą się stopniowo poprawiać i zwiększać świadomość w zakresie ochrony środowiska.
W związku z tym zachęcam do odpowiedzialnego podróżowania, bo każdy, nawet najmniejszy krok, to wciąż krok naprzód.
Wyspa to nie tylko wulkan Rinjani, ale również wspaniałe południowe wybrzeże wyspy Lombok, które bardzo polecam. Jeśli nadal nie odpoczniesz wystarczająco po trekkingu na wulkan Rinjani to wybierz się Wyspy Gili obok Lombok, które są namiastką raju na Ziemi.
The Bee is a nature lover and tea addict. Loves the idea of slow life and responsible traveling, constantly trying to improve to bee more eco-friendly. Appreciates old cultures and traditions, loves to immerse with locals, listen to ethnic music as well as taste regional food and drinks. Her favorite spots while traveling are family houses and street markets.
It looks so pristine and beautiful. Such a shame it has so much trash. This is why I hate places with mass tourism but hell, they are popular for a reason!
Exactly, no choice but to do something about that. I belive it’s going good way.
It’s a tough thing to see. I remember being in Bali a few months ago and seeing the exact same thing. It was really hard to enjoy when you knew you were contributing to the problem.
I think the biggest issue is that trash disposal is not as available there as it is in some other countries. We take our first-world systems for granted sometimes–there just isn’t the same infrastructure in Indonesia as there is in other parts of the world.
Hopefully, with time, theirs will get better, as well.
You are right, they do not have the same infrastructure, the same education about ecology and the same habits. I also hope with time it will change as the idea of „being eco” is waking up.
hello..!
i am Herman From Rinjani Lombok.
thanks for your good and complete informations about Our Mount Rinjani Trekking Activity. but i want to let you know about the new informations of Rinjani Trekking After Earthquake.
Trekking to Mount Rinjani lombok after earthquake on 2018 have a different Standar Oprational Procedure from Rinjani National Park, that is :
1 : hikers must use a Trek Organizer with guide and porter and not allowed to do hike without a guide because national park don’t want to take a risk during hike.
2: ticket booking via online starting from 2020 and can order only to an official Trek Operator.
3 : trekking durations allowed maximum 4 days 3 night and not allowe to make an additional day.
and one more information that i have to tell to all people who would like to climb Mount Rinjani. this is about a ne w route/trek afrer earthquike. many route/trek was broke such as landslide etc and make a new trek harder then before.
so..this is the best info about how to choose the best package options for beginner and expert hikers for trekking mount Rinjani.
1.trek to the peak 3726m. recommended trek package for expert hiker is 2 days 1 night via sembalun with stay a night at crater rim before start to the top and back to sembalun after back from the top.
trekking package reccomended for beginner hikers is do 3 days 2 night start via sembalun with add 1 more night after finish hike from the top and then back on the third day.
2 : trek to the peak,lake and hot springs.(complete trek)
trekking package recommended for expert hiker is 3 days 2 night via sembalun with stay a night at crater rim before start to the top and then continue go down to the lake&hotsprings and then continue go up to the second crater rim for stay in the second night and go down to senaru village.
trekking package reccomended for beginner hikers is do 4 days 3 night via sembalun with stay a night in crater rim before summit trek and then second night at the lake and then third night at second crater rim Senaru and the last day go down to senaru village.
'don’t try 3 days 2 night summit&lake if you are a beginner because you will not able to make a complete the trek”
hopefully my informations will helpfull for everybody who would like to climb mt.Rinjani.
thank you.
cheers
Herman Trekker
This sounds like an amazing trek. There’s no way I could do 3 days though. It sounds grueling to do just 2 days. But I suppose the views are worth it right? So sad about the trash and the poop though. That’s unbelievable. Why would people do that? It’s for all of us to enjoy and leaving so much trash and feces tarnishes the experience. I hope something gets done about it.
It was worth it, indeed. Seeing the beauty of the volcano, so powerful as it created this huge lake! I hope I will come there another time and have power to do the 3 days trekking 🙂
That looks like an amazing place to trek! And what a shame about the trash. People are going there because of the beauty, yet they don’t leave it as is. Such a shame! I’m glad you mentioned that as it’s a reminder for all of us.
It’s so sad to hear about the amount of trash that’s in the place. It’s really heartbreaking because you see such a beautiful sight in front of you and then you see how much people don’t care about maintaining it. We should all learn to be responsible travelers and take that trash with us when we leave.
Truth is that!
what an awesome place to trek! it is so unfortunate to hear about the trash. Such a shame and it is a good reminder for all of us
Thanks Nina, indeed, it was awesome place to trek, highly recommanded
It is such a shame that there is so much rubbish around the area, that really spoils the whole experience I bet! It still really looks lovely despite the letdown
It’s true, overall it was a beautiful place
Trekking is something I would really love to try for myself. I looks like there were amazing views to see where you went. Glad to hear that there was an agency that arranged treks tat are eco friendly.
You should try 😉
I would love to climb a volcano! That must have been an exhiliarating experience.
It was incredible! Such a power!
I admire your dedication on exploring Mount Rinjani, I know that I can’t do it 🙂
Gorgeous photos as well!
Well, I was lazy too 😛 but curious at the same time 😛
I love a trekking holiday and this looks absolutely stunning. Seems like quite a big adventure though!
It’s true, it was a big adventure, but worth the effort for the breathtaking views on the crater lake
I totally agree with you! I always choose eco tours. I met some people who hikes mountains just to pick up all the trash left by other hikers. Travelers need to travel responsibly so we can preserve the beauty of the places.
So beautiful! Thank you for sharing this Karla.
Omg.. such breathtaking pictures! I can only dream to go there someday. Your experience is awesome!
Thank you so much Wendy
Pingback: Area of Bromo off the beaten path | Time Travel Bee
Pingback: 5 best spots on the South of Lombok | Time Travel Bee
Pingback: Bromo Sunrise Tour - Indonesian Highlight | Time Travel Bee
very useful things, I love it.
… przerażające jest to co piszesz. Overtourism i jego skutki… W tej sytuacji rezygnuję z powrotu na Lombok, żeby nie niszczyć wspomnień. Bo przed laty wspinałam sie na Gunung Rinjani i nawet nie wiedziałam co tam zobaczę, ale że wcześniej płynęłam ponad tydzień na pokładzie statku „Rinjani” – aż do Irian Jaya (Na wyspie Nowa Gwinea ) via Moluki, Sulawasi i nie pamiętam jakie jeszcze archipelagi – uznałam że pasuje wejść na ten wulkan.
Szłam z Semeru, indywidualnie, bez żadnych kucharzy, przewodników, etc. I bez żadnych biletów wstępu. Miałam szczęście, bo mimo dość późnego popołudnia na obrzeżu krateru nie było chmur co pozwoliło zobaczyć z jednej strony jezioro z nowo tworzącym się stożkiem, zieleń lasu a po drugiej stronie w oddali Gunung Agung na Bali !! ( który dzięki temu widokowi stał się celem kolejnej wspinaczki ). Wąską stromą ścieżką zeszłam do środka krateru, nad jezioro, i tam zostałam na noc ( zawieszając hamak między drzewami. ) W nocy obudziło mnie chrząkanie – okazało się że w kraterze są ( a przynajmniej były ) dziki, które zainteresowały sie moimi butami. Na szczęście plecak zawieszony na drzewie był poza ich zasięgiem. Przed świtem zrobiło się bardzo zimno więc zdecydowałam się na wymarsz zwłaszcza ze najpierw czekało strome podejście z krateru na „rim”. N.B. W kraterze były też gorące źródła – ciekawe czy wciąż istnieją.
Ciekawa jestem jak obecnie mają się inne wulkany Indonezji – np Kelimutu z jego 3 jeziorami każde w innym kolorze, Ineriye – święta góra lokalsów z Flores, Krakatau, sumatrzański Merpati
Rinjani to jeden z najpopularniejszych w Indonezji i jestem pewna, że te mniej turystyczne mają się lepiej pod względem zadeptania i śmieci. Moja obecna podróż przez Kalimantan mnie przeraża doszczętnie jeśli chodzi o dewastację środowiska. Depresja.
Nice travel blog. This what I looking for with details information.
Hello hello.
Helpfull info and experienes.
By posting your trek experience in Rinjani, there will be more trekker come to try Rinjani. It means we will have big chance to get more trekking job.
I’m one of a Local trekking guide in Rinjani say many thanks to you.
Crater Rim Senaru is the best spot to see an incredible view of Mount Rinjani at altitude 2641 meter above sea level, and become the best options for beginner and families Hikers,but i think the experience still not completed if you are not visit Segara Anak Lake,Hot Spring water and the Peak 3726.
Let’s try in the next time 😊
Would love to try again! Thank you