Happy cemetery in Sapanca (Romania) has the title of the strangest monument on the UNESCO heritage list as well as the most amazing cemetery in the world!
Cimitirul Vesel (name of the cemetery in Romanian) is the work of Stan Ioan Patras, who was a local artist. Talented sculptor, poet, painter which created the first cross for the cemetery at the age of 14. I visited Happy Cemetery during my Romania – Moldova trip and I must say that was surely a hightlight of the country.
What makes Cimitirul Vesel happy cemetery?
Cimitirul Vesel depicts hundreds of colorful wood carvings in fanciful graves. Hand-painted images of the deceased together with short ironic poems which describe people with humor and distance. Strolling through the cemetery, you see certain people occupation: farmer or shepherd, as well as how a person died. Plenty of sculptures show a car accident, alcoholism or an agricultural accident.
For instance there is a grave of a local drunkard, who was torn from the bar by death. You can see a farmer who, contrary to tradition, worked in the field on July 20th, Saint Elijah’s Day. As the custom preaches, who does not obey the holiday will be put to the wrath of Elijah. What happened in this case – thunderbolt killed the disobedient farmer! On the other side we see a soldier who, probably after the shooting the Hungarian soldier, cut off his head!
Graveyard without sadness
The cemetery in Sapanca denied the principle of mourning. Almost every citizen before his death managed to emphasize in different ways: “Do not cry for me, because I do not expect it from you.”
Ioan Stan Patras drew inspiration from the surrounding nature of the Maramuresz region. The green used by the artist is a symbol of life, forest and birth. Red – passion, fire or maturity. Yellow is sun, corn, straw hats and youth. Black means fighting and old age. For all this, the heavenly blue crosses – they have even been given the name Sapanta Blue and is a symbol of heaven, purity, something beyond the earthly life.
Each grave on Cimitirul Vesel is a separate story, to understand it you do not need to know Romanian. However, it is worth to play with the translation of the inscriptions, because those are real gems. For example: Here lies my mother-in-law, if she lived a year longer, I would lie here instead.
Each of these crosses is a unique piece of art. All in all, they create an extraodrinary portrait of this small community, which even after death seems to be living! The cemetery is still growing, because every 5,000 inhabitants of Sapanta can get the cheerful grave for themselves. Since Patras death in 1977 (before carving his grave himself), happy cemetery business was taken over by his student Dumitru Pop.
Are you afraid of death in your country?
I have the impression that we are looking at death not as the natural order of life circle, but as the curse. In the face of its inevitability we are all equally defenseless. Generally speaking, it is accompanied by tears, sadness, helplessness. In Sapanta, the inhabitants, realizing that no one can win the fight against human nature, so decided to make friends with the death. With a sense of distance and black humor impossible to accept for certain religious cultures, death is their gateway to another adventure. It makes it easier for them to live, and as you know, those who are not afraid to live do not fear to die.
Want to visit Romania?
When you come to province of Maramures in the northern part of the country, you will feel like the time has stopped! You will not see the real beauty of the country staying in the capital city Bucharest or visiting touristic attractions as Dracula Castle in Bran. You need to come to the country-side to experience the real Romania!
PL Pszczoła kocha przyrodę, kwiaty oraz herbatę. Najbardziej sprawia jej przyjemność życie i podróże w rytmie slow, bez pośpiechu. Stara się podróżować bardziej ekologicznie i inspirować do tego innych. Lubi poznawać inne kultury, tradycje, spędzać czas z lokalnymi i kosztować ich przysmaków. Jej ulubione miejsca w każdej podróży to uliczne bazary.
ENG The Bee is a nature lover and tea addict. Loves the idea of slow life and responsible traveling, constantly trying to improve to bee more eco-friendly. Appreciates old cultures and traditions, loves to immerse with locals, listen to ethnic music as well as taste regional food and drinks. Her favorite spots while traveling are family houses and street markets.
I want to go there! Wow!
Lista zaskakujących miejsc wydaje się nie mieć końca!
Już kiedyś czytałam o tym miejscu. Bardzo mi się podoba inicjatywa. I chociaż niektórym może się to wydawać brakiem szacunku dla zmarłych, ja patrzę na to inaczej. Śmierć to nie tylko smutek i strata bliskich osób, ale również wspomnienia po tych osobach, wiele radosnych i dobrych chwil. Osobiście wolę skupiać się na pozytywnych aspektach życia i nie miałabym nic przeciwko “wesołemu nagrobkowi”. 🙂
Ja też tak uważam, nic w tym złego, a nawet powiedziałabym, że tylko dobrego, bo w żaden sposób nie jest to brak szacunku wobec zmarłych.
Genialne miejsce, przyciąga uwagę i pokazuje zupełnie nowe podejście. Rewelacja!
Piękne nagrobki i ładne zdjęcia :).mam nadzieję, że szybko uda mi się odwiedzić ten cmentarz
Również Ci tego życzę 😉
Rzeczywiście piękne i zaskakujące miejsce. Nie dziwię się, że UNESCO przejeło nad nim opiekę.
Warto pamiętać, że w wielu kulturach śmierć nie jest wydarzeniem smutnym, a wręcz przeciwnie, kojarzy się pozytywnie i radośnie, co daje niejednokrotnie powody do świętowania.
Zgadzam się. Przed śmiercią i tak nie ma ucieczki, jest to naturalna kolej rzeczy.
Never thought a graveyard could be such a happy place. Beautiful.Added to my bucket list.
Wow, I never knew such unique cemetery exists. The designs are so colorful indeed. ☺
So cuuuuttttteeee and unique!!! If their loved ones were buried here, then they have another the reason to visit the place everyday!
The designs are unique. Looks awesome. Great Work
That is such a different view about death! Thanks for sharing. Someday I will see it and bring google translator to see the writings! Lol! Thanks, great post!
That’s a great idea with google 😀 i am sure you will get very funny results 😀
Rewelacyjnie, ciężko chyba tam przyjść i się rozpłakać z żalu za kimś skoro jest się otoczonym takimi “rzeczami”. 🙂
Fascynujące miejsce 🙂 I niezwykłe podejście do śmierci!
Bardzo mnie ciągnie do Rumunii i ogromnie chciałabym tam zobaczyć zarówno Wesoły Cmentarz jak i zamek Drakuli. Ponoć cała Rumunia jest piękna i ma niesamowite widoki i piękne zabytki. W tym roku już się nie uda, ale może w przyszłym…
Mnie tez sie marzy zobaczyc wiecej w Rumunii. Slyszalam ze zamek drakuli, ten ktory jest slawny nie jest tym wlasciwym gdzie mieszkal Vlad. Ten wlasciwy jest ponoc uroczy, kwiecisty i wcale nie mroczny 🙂
Widzę, że jednego [albo jedną!] zabrał diabeł 😉
Wierszyków nie zrozumiem, a szkoda, ale zwieńczenia nagrobków są fantastyczne- każdy inny! Fotografowałabym! 😉
niesamowite i niezwykłe zarazem, jak dla mnie szok! Ale, co kraj to obyczaj!
Dokladnie, u nas taki cmentarz by nie przeszedl.
…tego jeszcze nie widziałam!!!
To nastepna wycieczka do Rumunii? 😉 Cmentarz znajduje sie na polnocy kraju, wiec w jeden dzien spokojnie z Polski mozna dojechac, polecam 🙂
Very beautiful place I just love to go there
Niesamowite miejsce! Uwielbiam takie perełki. To zupełnie inne podejście do tematu śmierci niż w Polsce – morze szokować. Coś jak Fiesty na meksykańskich cmentarzach.
niesamowite miejsce! koniecznie muszę się wybrać! pozdro z Hiszpanii 😉
Wspaniałe miejsce. Cieszę się, że o nim napisałaś. Wybieram się teraz do Rumunii i może uda mi się zobaczyć cmentarz. Jest niesamowity. Piękne zdjęcia. Jak ładnie wygląda cmentarz, który nie jest szary i smutny.
To prawda, jest kolorowy i historie tam pisane są żartobliwym tonem. Jeśli się tam wybierasz zabierz jakieś tłumacz, który pozwoli Ci zrozumieć napisy na nagrobkach, bo naprawdę można się uśmiać 😉
Jeśli będziesz na północy Rumunii to polecam, to piękny region, a cmentarz jedyny w swoim rodzaju.
Piękne zdjęcia, a mnie bardzo ciągnie do tych regionów! Cała idea też ciekawa, chociaż ciężko przystać na prośby ludzi, których zaraz z nami nie będzie, żeby nie płakać po nich. Jednak takie jest życie i im szybciej damy im odejść, tym szybciej będą szczęśliwi, że i nas zostawili szczęśliwymi.
Piękne słowa Kasiu, lepiej bym tego nie ujęła <3